بطری ‌های پلاستیکی یکبار مصرف آب

واقعیت های خیره کننده در باره بطری‌های آب آشامیدنی

آب تمیزتر یا سالم تر؟
هنوز افرادی هستند که بر این باورند آب داخل بطری ‌های پلاستیکی آب، تمیز تر از آب شیر است. اما تحقیقات و آزمایشات گوناگون در بسیاری از کشورهای پیشرفته نشان داده است که آب شیر به مراتب سالم تر از آب داخل بطری‌های پلاستیکی می‌باشد. همچنین آب شیر در معرض آلودگی‌ کمتری بوده و کمتر از آب بطری پلاستیکی پتانسیل تبدیل شدن به منبع عفونت را دارد. به گفته پروفسور پل جوانر از دانشگاه گلاسکو و نویسنده «آب همه چیز است»، آب شیر همیشه و  روزانه توسط مسئولین مربوطه مورد بررسی‌ قرار می‌گیرد. آب شیر همچنین حاوی مقدار کمی از کلر است که به جلوگیری از گسترش هر گونه باکتری مضر کمک می کند.

این در حالی‌ است که شرکت‌هایی‌ که سازنده بطری‌های پلاستیکی آب هستند، مجبور نیستند یافته‌های خود را در اختیار عموم قرار دهند. این شرکت‌ها فقط تنها نیاز به انجام تستهای مکررتری در منبع آب بوده و هنگامی که آب در بطری‌های پلاستیکی پر و بسته بندی شود، ماهها قبل از فروختن آن، بدون افزودن هیچ ماده ضدعفونی کننده ای مانند کلر، ذخیره می شود. پس از باز شدن، این آب می تواند در معرض عفونت قرار گیرد.

تاثیرات مخرب بطری های پلاستیکی آب بر روی محیط زیست

تولید

هنگامی که یک بطری آب بر می دارید، تصور کنید که برای تولید آن ۳ بطری کامل آب و یک چهارم بطری روغن مورد نیاز است. این مقدار سوختی است که برای ساخت یک بطری آب پلاستیکی مورد نیاز است. به عبارتی دیگر، طبق نتایج پژوهشگران و محققان، تولید هر یک لیتر آب بطری، معادل سه لیتر آب و ۶/۵ تا ۲/۱۰ میلیون ژول انرژی مصرف می شود و ۶/۱۶۵ گرم دی اکسید کربن نیز تولید می شود. در واقع نوشیدن یک بطری آب، معادل رانندگی «یک ماشین» به مسافت یک کیلومتر است.

هدر رفت آب

با توجه به این که برای هر بطری آب، ۳ بطری آب باید صرف شود تا همان یک بطری پر شود، میزان حجم آب مصرفی برای تولید این بطری پلاستیکی به مراتب بیش از حد تصور است. تا سال ۲۰۲۵ پیش بینی می شود که از هر ۳ نفر، ۲ نفر در سراسر جهان دسترسی به آب نداشته باشند.

بازیافت بطری ‌های پلاستیکی

بطری های آب از پلاستیک پلی اتیلن ترفتالات (PET) تشکیل شده اند که به طور کامل ولی با سرعت بسیار پایین، قابل بازیافت هستند. استفاده مجدد از این بطری های آب آشامیدنی مشکلات سلامتی به همراه دارد زیرا (PET) می تواند در محتویات بطری نفوذ کند. (PET) زیست تخریب پذیر نیست، بلکه فتو تراپی می شود. بدین معنی‌ که در طول زمان به قطعات کوچکتر تقسیم می شود. این قطعات سموم و آلاینده‌های آلی مانند بیسفنول ای (BPA) و بیفنیل پلی‌کلر شده (PCB) را جذب می کند و آبراهه ها، خاک، جانوران و حیوانات دریایی‌ را آلوده می‌کند. اگر این قطعات آتش بگیرند گاز‌های سمی وارد هوا می کنند.

حال باید چه کار کنیم؟

• از بطری‌های پلاستیکی آب استفاده نکنید. در عوض از ظروف استیل برای نگهداری آب استفاده کنید.
• اگر می‌خواهید در مصرف آب صرفه جویی‌ کنید و زحمت شستشو را به خود ندهید، خرید ظروف گیاهی را جایگزین ظروف پلاستیکی کنید.

به زمین فکر کنید و با استفاده از ظروف یکبار مصرف گیاهی، به کاهش رد پای کربن از این طریق کمک کنید.